بیخوابیات.

تنها برای'>برای اینکه علی می نویسد ولی نه برای او و حتی برای توتنها دلیلم برای نوشتن در این قالب مایوس خاکستری ،دور ماندن از صفحه منحوس دیگریست والبته یکی دو دوست دیوانه ی ماخوذ به عشق دیگری دارم که هرچند گاهی نوشته ای پراکنده نثار این وبگاه دور مانده از لعاب امروز میکنندامروز اتفاقا اولین روز بهار درامده که چنان توفیری هم با مابقی عمر اینروزهایم نداردسرتان را درد نیاورمروز های خوبیستهمین قدر کوتاه بگویم تا لازم نباشد با نگهداشتن طولانی دستم روی پاکن خیالم راحت شود از خوانده شدن بیخوابیات....ادامه مطلب

در بیابان باچهار چرخ پلاستیکی رو به کوه با دو دوست

از سگ های هار شلوغی فرار میکنیم

از فرار به ستوه می آییم

میخندیم

و برای رهایی از سگ ها

برایشان میرقصیم

مینشینند و نگاه مان میکنند

جواب همه ی سوال ها پاسخ نیست و جواب هر های ، هوی

گاهی باید در جواب هْایِ ، رقصید

بیخوابیات....

بزرگ شده ام تا نام قرص هایت را بخوانم، تا بار هرم برعکس رشد جمعیتت را بر دوش بکشم که تنها و تنها ثمره ات همین ژن های کج و معوج بود همین نمیدانم از کدام نسل بودنم همین بزرگ شده از تو یا نسل پرورش یافته ی تو تربیت شده یا بیتربیت شده از اموزه های تو ،نسل پدرانه من و از همین جای داستان میرنجم که مثل گیاهی روییده در ملکی هزار صاحب ،یکی علف هرزم میخواندم و یکی گیاه داروویی ،یکروز دم کرده ام محبوب میشود و یکروز سبزو تازه ام و روزی دیگر با سیل افت کش ها از ریشه خشکاندنم مصلحت .رنجشم از اینجای داستان است که تو خودت هم ندانستی کجا این داستانی ،در کدام تراز و تیره ای دنباله کدام رگ و ریشه ای شعر های میخوانی که نمیدانی شاعرش کیست و شاعر هایی را میشناسی و دریغ دو بیت کاملشان رک و راست هیچ نوشته ی بیش از پنجاه شصت صفحه نخوانده ای ولی انتظار فیلسوف خواندت را داری و این تنها بر ما اخرین نسل نگاه دارنده احترام در برابر تمام ستم های نادیده از تو ایم . بیخوابیات....ادامه مطلب

هر تقاطع هر اتّفاقهر مکس هر سکوتهم فکر هم تاملدر کدام فکری که نه میتوان خواندش و نه میتوان نشنیدندر کدام سوال جای این همه سکوت جا مانده بود که پرسیدنش همینقدر سخت است و پاسخ گفتنش همینقدر سخت ترمگر هجرت که همین قدر زیاد شنیده ای اش !چیست، که انقدر فکر میکنی تا پاسخش را بدهی_؛مهاجرت !؟حقیقت بهش فکر کردم ،ولی نمیدونم،؛یعنی چی نمیدونم_؛اخه،؛اره میدونم خیلی_به چشم های هم نگاه میکنیم ،هم او میداند هم منبیشتر از این هم کلام نمیخواهد ،همینکه باید گوش هم باشیم قدر کفایت استما چقدر فکر میکردیم غریبه ایم که بیشتر از نگاه حالمان را لو میدهد بیخوابیات....ادامه مطلب

لابلای ستون های سبز و قرمز پایین و بالا میروم بی انکه کاری از دستم ساخته باشد تو رشد میکنی و من هر روز فقیر تر میشوم من رشد میکنم و تو هر روز قوی تر میشوی من شب ها ،روز ها،صبح های خیلی زود برای بردن تو طرح و برنامه میچینم و تو حتی بدون این که بشناسی ام بی رحمانه لابلای هزاران ریشه ی تنومندت مچاله ام میکنی من و من های بعد از من در تمام زمان روبروی تو می ایستیم مچاله ات میکنیم و دوباره میکاریمت بزرگت میکنیم اسیرت میشویم و باز میجنگیم بیخوابیات....ادامه مطلب

يه اتوبان كه اگه يواش بري لهت مكنند و اگه تند بري ميخوري به جلوييت
يواش برو و فكر كن كه  تو كجاي اين مسيري و كي ميرسي به اخرش
پس سعي كن ماندگار به ته برسي
چون دير يا زود جاده تموم ميشه

بیخوابیات....

حال و روزمان خوش نیست -خب این را که همه مان میدانیم،چیز تازه ای بگوچیزه تازه ای نیست ،حرف تازه فکر نو میخواهد ،ذهن خلاق دست میخواهد و خودکار ،هوش میخواهدو حواس -یعنی تو این دوره که همه ی هوشا دارن مصنوعی میشنو کیبردو ال سی دی جای قلم خودکارو گرفتن نباس انتظار حرف جدید داشت ؟ نمی دونم حرف جدید چیه ،انقدر میدونم که از الان تا ۵۰ سال دیگه بشینمو یک ریز بخونم ،بخونمو یاد بگیرمو عقب جلوشون کنم هنوز اون چیزایی قدیمی تموم نمیشن چقدر چیز برای یاد گرفتن هست چقدر چیز برای حال بد بیخوابیات....ادامه مطلب

این روز ها دلم میخواهد در هر رشته و کاری که جسته گریخته انجام داده ام و اندک سررشته ای دارم قدمی بردارم برای تمام کردن این کثافت همه تن سطل شوم اب بریزم بروداحساس بی عرزگی میکنم که تنها فشار اقتصادی را تحمل میکنم .بعضی وقتها میخواهم تپانچه ماریوس را بگیرم و برم سنگر اول انقلاب فرانسه و اخرین صدای که بشنوم زنده باد پیروزی است و تنها کاری از دستم بر میاید زنده ماندن و خواندن و یادگرتن و با دوستان مروت است دیگر خسته شدیم از مدارا امید سوخت محرک تن و بدنمان است خدا نیاورد شهادت امید را بیخوابیات....ادامه مطلب

انقدر شنیدنی هست که، گوش ادم کر شود انقدر گفتنی نیست که قابل  عرض باشد و انقدر رقت انگیز هست که بشود قیدش را زد زیستن این روز ها چشم بهم زدن و باز نکردن است همان لحظه ی سیاه کوتاه بین دو پلک همان خلا هوایی بین دو نفس همان سیاهی بین مابین سیاه چاله هد هیچ است و همه ان است همین قدر بی اهمیت که این نوشته و همان قدر زمان بر که این نوشته همین قدر بی مصرف که این محتوی و همان قدر پر مصرف که این گوشی این روزها زندگی پس کوچه هایی باز میکند که از دری به دری دنیاییست انقدر که به فاصله هزار متر هزارسال فاصله عیناً دیده میشود ،که البته جای خالی اش . ارزش را گم کرده ام این روز ها . این روز ها که ارزش به خالص نوع زیرو روی باور هامان است .  بیخوابیات....ادامه مطلب

لابلای کدام یک از نامه هایم جا ماندی

روبروی کدامیک از اینه هایم گم شدی

زیر کدام چتر خیس شدی 

روی کدام حوض نقش شدی 

با کدامشان مهمانی میروی 

با کدامشان شعر میخوانی 

با کدامشان مست میشی و میرقصی 

با تمام تو ها بی تمام من

مفهوم تورا ،مفهوم من را،چه کسی تعیین میکند 

بیخوابیات....